وقت گیر آوردم!

بیشترِ ما همچنان متأثر از ویرانی‌های زلزلهٔ کرمانشاه هستیم. ان‌شاءالله با کمک خودِ مردم، این اتفاق ختم به‌خیر شود.

اما یک نکته: همیشه در تکان‌دهنده‌ترین حوادث، کافی است زاویهٔ نگاهت را تغییر بدهی تا به‌ طنز‌ترین شکل ممکن، آن حادثه را ببینی. به‌نظر عکس این مطلب هم صحیح است: طنزترین واقعه، تلخ‌ترین می‌شود، به شرطی که طور دیگری به آن واقعه نگاه کنی. بگذریم!

دوستم می‌گفت: «اگر گفتی بدتر از حبس‌شدن زیر آوار چیه؟»

گفتم: «نمی‌دانم!»

گفت که در تاریکیِ محض باشی و دست‌و‌پا و سروگردنت را نتوانی تکان بدهی و نیز این سگ‌های زنده‌یاب را وسط آوار رها کنند.

زیاد، پربیراه نمی‌گفت!

دوستم ادامه داد: «اگر من جای زلزله‌زده‌ها می‌بودم، درجا سکته می‌کردم!»

محمدباقر قنبری نصرآبادی

۱۸:۰۲

۲۴آبان۱۳۹۶